' Hayal etmek başarmanın yarısıdır' derler.. Onu tamamıyla başarmak az insana nasip olur. Geri kalan çoğunluksa hayali gerçeğe dönüştürememenin verdiği eksiklikle yaşar gider. Ben hangi tarafta mıyım? Hayalini gerçekleştirip, o gerçekle mutlu olup, sonra da günlerce yaşanan gerçeği bir hayalmiş, hiç yaşanmamış gibi hatırlayanlardan..
Uçak biletini elime aldığımda bana dünyayı verseler bu kadar mutlu olamazdım sanırım. Öyle heyecanlıydım ki uçakta 21, Dubai'de havaalanında 9 saat -bütün bir gece cübbeli adamlarla neredeyse yanyana uyuyarak- geçen 30 saat bile beni yıldırmayı başaramamıştı. 2 günde evimdeymişim gibi hissetmiş, trafikte kimin Koreli olup olmadığını bile kestirebilir duruma gelmiştim (orada nüfusun büyük bir bölümünü Koreliler oluşturur).Nasıl bir hasretse bendeki o kış günü buz gibi okyanusta sanki yazın ortasındaymışım gibi yüzmüştüm. Geçen hatrı sayılır bir zamandan sonra geri dönmenin düşüncesi bile beni bütün gece uyanık tutmaya yeterdi. Bu cümleden sonra geri dönmeme 1 hafta kala ne durumda olduğumu anlatmaya kelimeler yeterli gelir mi? O da tartışılır. Uzun bir süredir ordan ayrıyım ama hala gökyüzüne bakmak istemiyorum. Çünkü ordaki gökyüzünü bile özlüyorum ...
Bu yüzdendir ki geçen hafta filmin afişini gördüğüm an kan dolaşımım hızlandı. Sen yıllarca hayal kur, hayalin sahibi olduğu ülkeye git, uzun bir süreni orda geçir, sonra ağlamaktan gözlerin şişmiş bir şekilde ülkene dön, etkisini hala üzerinden atamadan o ülkenin isminde bir film çekilsin...' AUSTRALIA' :(((
Filmin gösterim gününe kadar geri sayım yaptım. Nihayet elimde patlamış mısırım salona girdiğimde acayip bir şekilde hayalkırıklığına uğradım. Filmi izlemek için gelenler -gnctrkcell kampanyasını da unutmayalım- sadece film izlemek için gelmişti ve kimse benim yaşadığım o duygu yoğunluğunu, o hasreti yaşamayacaktı. Filmin ilk 15 dakikasında sürü halinde zıplayan kanguruları gördüğümde salonda sadece benim ağlamam da bunun en büyük kanıtı olmalı sanırım :)( Her sahnesinin sanki yağlı boya tablosuymuş izlenimi veren 'Australia'yı boğazım düğüm düğüm olmuş bir şekilde izledim kısacası. Yaklaşık 3 saat sonra film bitip ışıklar yandığında kendime bir kez daha söz verdim. Yine gideceğim, yine gideceğim.. Hey dude :)
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder